Laat ik mijn verslag van de avond beginnen met te stellen dat Ulver een unieke band is. De sympathieke Noren opereren sinds jaar en dag buiten alle muziekwetten om en doen dat met een zodanig succes, dat de band in staat is om te doen wat ze zelf wil. Een vrijheid waar doorgaans maar weinig bands mee om kunnen gaan. Zo niet Ulver, Ulver maakt net zo goed een psychedelische jaren ’60 popalbum als een semiklassiek album of een filmsoundtrack. Er valt dus geen peil op te trekken waarmee de band bij ieder nieuw album op de proppen komt. Een ding blijft in ieder geval torenhoog overeind en dat is de kwaliteit van het gebodene. Ik schreef het al een keer eerder, vrijwel alles wat de band aanraakt, verandert in goud. Dat is op plaat zo, maar ook live zoals de band vanavond uitdrukkelijk bewijst.
Bij binnenkomst in de 013 blijkt direct dat de band ook live lak heeft aan bestaande conventies. Zo treffen we in de grote zaal van de 013 stoelen aan. U zegt stoelen? Ja, stoelen! Het betreft een zogenaamd seated concert vandaag. Een soort van theaterconcert in een popzaal dus. Daarnaast staat in de aankondiging: ‘the career-spanning liveshow plus special guests’. Maar als je vervolgens denkt dat de band gewoon klakkeloos een dwarsdoorsnede van haar imposante oeuvre brengt, dan kom je bedrogen uit. Zowel oude als nieuwe nummers worden vaak in volstrekt andere arrangementen gespeeld dan dat ze ooit aan plaat zijn toevertrouwd. Artistieke vrijheid heeft zoiets, of domweg lef? Ook met de toevoeging ‘plus special guests’ moeten we het niet zo nauw nemen. Ondergetekende had bijvoorbeeld stiekem gehoopt dat halverwege het concert Stephen O’Malley en Greg Anderson (beiden Sunn O)))) het podium zouden betreden, om een stukje van ‘Terrestrials’ te spelen (hun recente, overigens zeer smakelijke, album samen met Ulver). Niets van dit alles. De special guests bestaan hieruit, dat het basiskwartet wolven (wat Ulver in het Noors betekent) voor de gelegenheid is uitgebreid tot een roedel van zeven.
Dit betekent 2 toetsenisten, een drummer, een percussionist, een (bas)gitarist en Kristoffer Rygg en Ole Halstengard die plaatsnemen achter de grote ‘DJ-console’ in het midden van het podium. Rygg en Halstengard zijn ook de eerste die het podium betreden en het optreden inluiden met een schijnbaar eindeloos durende sample van kerkklokken op een bedje van ambient- en dronegeluiden. Wanneer vervolgens de percussionist het podium betreedt en met een stalen ketting achtereenvolgens de grond, de trommels en tot slot de immense gong bewerkt, is de kakofonie aan geluiden compleet. Wanneer het klokkengeluid dan uiteindelijk langzaam wegsterft en de ambient- en dronegeluiden overgaan in het nummer ‘England’ van het album ‘War of the Roses’, is voor iedereen al snel duidelijk, dat het een bijzondere avond gaat worden. De band wandelt kriskras door haar oeuvre en bewerkt en verbouwt haar nummers naar eigen goedvinden. Dit levert steevast mooie ‘jams’ op. Hoewel jams in het geval van Ulver wellicht niet de juiste benaming is. De band ontaardt namelijk niet in gepriegel en gesoleer in de marge, zoals bij veel jammende bands nog wel eens het geval is, maar houdt vast aan de patronen uit het oorspronkelijke nummer. Mooi voorbeeld hiervan is de afsluitende psychedelische monsterjam van een dikke 12 minuten opgebouwd rondom een muzikaal thema uit het nummer ‘Nattleite’ van het album ‘Kveldssanger’ (wat staat voor schemerliederen). Deze jam ontaardt in zo een apotheose, dat het ‘seated only’ gebeuren abrupt vergeten wordt en de ruimte voor het podium in een grote dansorgie verandert.
Naast al dit muzikale geweld, zijn ook de meegebrachte visuals (met o.a. veel beeldmateriaal van Stanley Kubrick’s science fiction klassieker ‘2001: A Space Odyssey’) prachtig. Deze beelden weten ook perfect te maskeren dat er, buiten het feit dat er geniaal gemusiceerd wordt, verder weinig gebeurd op het podium. Afgezien van bassist/gitarist Daniel O’Sullivan oogt de rest van band behoorlijk statisch. Maar een kniesoor die hier op let, aangezien het muzikale spektakel dit gemis meer dan vergoedt. We mogen god dan ook op onze blote knietjes danken dat er in het huidige muzikale landschap nog plaats is voor een band als Ulver. En onze Noorse vrienden van Ulver bedanken we vervolgens op hun beurt voor een onvergetelijke avond!
[fbalbum url=https://www.facebook.com/media/set/?set=a.668116013226446.1073741832.453877017983681&type=1]