Bring Me The Horizon begon ooit als een krakkemikkig deathcorebandje dat pakweg 10 jaar geleden opkwam in een emorevival die verder vooral uit (pop)punk- en post-hardcorebands bestond. Tegenwoordig valt hun muziek misschien het beste te omschrijven als alternatieve metalcore. En met de jaren is ook de populariteit flink toegenomen: voor de tweede keer doen de mannen de grote AFAS Live aan, met supports Yonaka en The Fever 333 in de arm.
The Fever 333
Na opwarmer Yonaka is het de beurt aan special guest The Fever 333. Het Californische collectief bestaat nog niet zo lang als band, maar ieder bandlid heeft wel een indrukwekkend cv. Zo zat frontman Jason Aalon Butler in letlive., was gitarist Stevis Harrison onderdeel van The Chariot en kennen we drummer Aric Improta van Night Verses. De rappunkers speelden eerder dit jaar al Lowlands plat en ook de AFAS Live wordt totaal afgebroken. De inmiddels al stampvolle zaal gaat los op het snoeiharde, politiek getinte gitaargeweld van The Fever 333.
Bring Me The Horizon
Toen Bring Me The Horizon in 2004 werd opgericht in de Engelse industriestad Sheffield, hadden de vijf heren vast niet durven dromen dat ze zo ver zouden komen met hun band. Bring Me The Horizon is de afgelopen jaren, met name in Europa maar ook daarbuiten, uitgegroeid tot een van de grootste metalbands. Ze wisten zelfs in Nederland de mainstreamradio te bereiken en dat heeft ongetwijfeld bijgedragen aan deze nagenoeg uitverkochte AFAS Live. En dat terwijl hun zesde studioalbum, Amo, pas over twee maanden uitkomt.
Wel wordt de show direct geopend met nieuw materiaal. ‘Mantra’ is de eerste single van Amo en is misschien wel het meest melodieuze nummer dat de band ooit maakte. “I want you all to sing ‘cos I sure can’t be arsed,” roept frontman Oliver Sykes. Tja, daar zit wat in, want dat er een vocale backing track meeloopt is geen geheim.
De beuk erin
Sykes vernielde een paar jaar geleden zijn stembanden door de jarenlange grunts en screams die hij op de oudere Bring Me The Horizon-platen deed. Er moest naar verluidt zelfs een operatie aan te pas komen, maar hoe dan ook: het zingen moest voorzichtiger en mede daarom sloeg de band een andere muzikale richting in. Zoals op ‘Avalanche’, een opzwepend rocknummer met een electropoprandje. Hier geen moshpits, maar handjes in de lucht en meeblèren maar.
Bring Me The Horizon houdt wel van een beetje bombast en wat theater. Al vroeg worden de rookkanonnen van stal gehaald. Ze hebben een indrukwekkende lichtshow meegenomen, maar richten de spots zelden op zichzelf. Zo valt er voor fans verder achterin de zaal eigenlijk bar weinig te zien, maar uiteindelijk komt het publiek toch vooral om de beuk erin te gooien.
Jarig
Sykes is vandaag jarig en vindt dat iedereen tijdens ‘Sleepwalking’ naar het podium moet crowdsurfen om hem te feliciteren. Goede truc, want gelijk gaan er tientallen mensen de lucht in. En de fans hadden er toch al zin in: de hele avond krioelt het van de moshpits. Een van de meest indrukwekkende is er tijdens ‘Happy Song’, als Sykes wil dat iedereen de dansvloer verlaat om vervolgens genadeloos op elkaar in te rennen.
De frontman is overigens niet de enige die jarig is: tweede album ‘Suicide Season’ viert dit jaar zijn tiende verjaardag. In Amsterdam wordt daarom ‘The Comedown’ na jaren weer eens gespeeld, en ook andere oudjes ‘(I Used to Make Out With) Medusa’, ‘Diamonds Aren’t Forever’ en ‘Re: They Have No Reflections’ komen voorbij. Hoewel in AFAS Live ongetwijfeld ook veel nieuwe fans aanwezig zijn, krijgen deze knoeperharde deathcoreklassiekers een heel warm welkom. Of de band er zelf ook zo weg van was valt te betwisten: “It could sound terrible,” wordt er gewaarschuwd. En muzikaal is het oudere materiaal inderdaad niet het sterkste onderdeel van de set; vooral doordat Sykes’ stem de screams niet meer aankan.
Grote stappen
Bring Me The Horizon speelt nog in nagenoeg dezelfde opstelling als veertien jaar geleden en klinkt daardoor, met behulp van hun geluidsman, als een geoliede machine. Het concert in de AFAS Live is bij vlagen iets té strak georganiseerd voor een metalshow, maar dat de band de afgelopen jaren grote stappen heeft gemaakt is duidelijk. Na het onverwoestbare ‘Throne’ gaan fans vanavond meer dan voldaan richting de uitgang.