‘The greatest show on earth’. Paaspop laat er geen gras over groeien en belooft de ruim 115.000 bezoekers (!) al bij de entree in koeienletters een weekend om niet snel te vergeten. En met prima voorjaarse temperaturen, entertainment met hoofdletter E en een uitverkocht huis stoot Paaspop in 2024 definitief door naar de Eredivisie van de Nederlandse festivals.
De doorgewinterde Paaspop-fan weet het al jaren: Paaspop is allang geen feestje meer voor enkel de mensen onder de rivieren, het is een volwaardige festivalbeleving van nationale klasse waar liefhebbers vanuit alle windhoeken naartoe komen. Jarenlang mocht het festival nog niet eens in de schaduw van bijvoorbeeld een Lowlands staan, maar langzaam maar zeker is Paaspop een geduchte concurrent voor alle festivals in Nederland geworden.
Het geweldige uitzicht over het fraaie terrein – nu voor het eerst zónder de bekende megalomane brug – verveelt nooit en wordt met de jaren grootser en spectaculairder. De majestueuze Las Vegas-casino in het midden dat in alle kleuren lichtgeeft en in de avond knippert en flikkert, de reusachtige tenten en stages die ieder een eigen identiteit uitstralen, al die gekke levensgenieters die over het terrein lopen of in de felrode hangmatten een powernap doen na een nachtje doorhalen op de camping: de sfeer op Paaspop is en blijft ongekend, wat de weersomstandigheden ook zijn.
En die weersomstandigheden zijn dit jaar hartstikke prima. Zomers is het misschien niet, daarvoor valt Paaspop dit jaar net iets te vroeg. Maar het is dit jaar goed genoeg om volop gebruik te maken van diverse buitenattracties, zoals de Oase, het prachtige jungleterras inclusief podium, waar gedurende het hele weekend vele honderden bezoekers een afzakkertje nemen en even bijkomen van de vele indrukken die ze op het volgestampte terrein doen.
Recht tegenover de Oase kan het contrast haast niet groter. Daar staat de Thunderbolt, al jaren de vaste stekkie voor bikers en metalheads. De stage doet door de houten bar en de gitaren aan de muur denken aan een Amerikaanse kroeg en manifesteert zich samen met de naastgelegen Jack Daniels Stage als dé plek waar je moet zijn om scheurende gitaren te horen.
Wie niet voor harde rock maar voor gevoelige soul naar Paaspop komt, kan zijn avontuur vrijdagmiddag het best beginnen in de grote tent. Daar beklimt JP Cooper het podium, in absolute cijfers een van de grootste sterren van het weekend. Met een repertoire dat wereldwijd bijna 6 miljard streams heeft en maandelijks 10 miljoen luisteraars op Spotify, weet hij Paaspop ondanks het vroege tijdstip in te pakken met zijn krachtige soulstem. Zijn optreden, gehuld in klassieke Schijndelse klederdracht met boerenkiel en petje, wordt misschien geen moment memorabel, maar met hits als ‘Perfect Strangers’, ‘September Song’ en ‘She’s On My Mind’ zorgt hij meteen voor een gezellige sfeer in het Las Vegas van Brabant.
Dezelfde tent is een uur later tot de nok toe gevuld als het langverwachte moment eindelijk daar is: Acda en de Munnik staan op het punt om hun eerste festivaloptreden in tien jaar (!) te geven. Ze zien er misschien niet uit als sterren, maar gezien het succes van hun tien reünieconcerten (!) zijn deze heren duidelijk een van de grootste popidolen die ons land rijk is. “Handen omhoog jongens, het is ook mijn avondje uit”, grapt Acda vlak voordat hij met zijn gitaar het intro van Groeten uit Maaiveld tokkelt.
Het is duidelijk: Acda en de Munnik hebben niets van hun charme hebben verloren. Net zoals hun vele klassiekers zoals Niet Of Nooit Geweest, Ren Lenny Ren en natuurlijk Het Regent Zonnestralen, nummers die de tand des tijds duidelijk hebben doorstaan en zorgen voor één groot feest op Paaspop.
Helemaal aan de andere kant van het terrein beleeft Die Antwoord na bijna vijf jaar zijn comeback. “Dit is onze eerste show”, roept het tweetal van vreugde uit. Een gedroomde comeback werd het niet. De set is rommelig, onnavolgbaar en werd geplaagd door veel stiltes. Yolandi Visser en Ninja, recentelijk nog beschuldigd van kindermishandeling, leken niet op elkaar ingespeeld te zijn en hun interactie met het publiek was minimaal. Hits zoals “Enter the Ninja” en “I Fink U Freeky” werden lusteloos uitgevoerd, zonder de kenmerkende energie en enthousiasme die het publiek van ze gewend is. Ronduit slecht!
Snel terug naar de hoofdtent, waar Anouk andermaal bewijst waarom ze een van de grootste rocksterren van Nederland is. Hoewel ze begint met relatief onbekende nummers, slaagt de rockdiva er alsnog in om Paaspop in te pakken met haar charisma en indrukwekkende stem.
Op het podium straalt Anouk in haar groene basketbalshirt, versierd met hippe tekeningen, die haar eigenzinnige stijl mooi weergeeft. Halverwege de set transformeert het optreden in een aaneenschakeling van haar grootste hits, waarbij het publiek uit volle borst meezingt met nummers als “Girl”, “Nobody’s Wife” en “Lost”. Origineel is het allemaal niet – Anouk heeft vaker op Paaspop gestaan dan menig ander Nederlandse artiest – maar goed blijft ze zonder meer.
Net een Britse hoge heer
We blijven op Nederlandse bodem met de mannen van Di-Rect, dit jaar zeer terecht uitgegroeid tot de headliner van de vrijdagavond. Zanger Marcel Veenendaal gedraagt zich daar meteen naar en kleedt zich als een Britse hoge heer in zijn zwarte elite kostuum en zwarte hoge hoed. Deze man blijft qua verschijning én performance keer op keer verrassen, net zoals de rest van de band.
Het optreden barst wederom van de energie en muzikale klasse, terwijl Di-rect een reeks van hun grootste hits ten gehore brengt, waaronder “Soldier On”, “Times Are Changing”, en “Through The Looking Glass”. Bij het nummer “Fibernation” verandert het podium in een spectaculaire visuele show met vlammen die omhoog schieten. Na anderhalf uur wordt duidelijk dat Di-rect zich echt heeft ontwikkeld tot een van de beste bands van het land. Het volwassen bandgeluid, versterkt door trompettisten en avontuurlijke muzikale intermezzo’s, zorgt op Paaspop voor een geweldige en meeslepende show.
Metallica met zachte G
De volgende dag is het halverwege de middag al behoorlijk druk in de Thunderbolt voor het afscheid van Imitallica, de coverband die al jarenlang de grootste hits van – tromgeroffel – Metallica speelt. Hoewel hun uitvoeringen van hits als Master of Puppets, Enter Sandman en One niet bepaald van het hoogste niveau zijn (ze missen natuurlijk de flair, de snelheid, de conditie en de kracht van hun grote idolen), slagen ze erin om het publiek te vermaken met hun typisch Brabantse dialect en humor. Hoewel ze geen grote leegte achterlaten, zorgen ze toch voor een gezellige middag in de propvolle Thunderbolt.
Van Glastonbury naar Paaspop, zo kondigt Dennis Weening de volgende artiest aan: Tom Grennan. Met miljoenen streams een behoorlijk succesje op Spotify. De beste man kan zeker zingen, zijn rauw stemgeluid is absoluut one of a kind. “Een festival in maart, ik hou ervan. Dat betekent dat de zomer dichtbij is”, zegt hij.
In de tussentijd brengt Grennan de zomer alvast naar Paaspop. Hits zoals “Found What I’ve Been Looking For” en “Little Bit of Love” worden met groot enthousiasme ontvangen door het publiek, dat meezingt en danst op zijn aanstekelijke ritmes.
Aan het einde van zijn optreden weet Grennan zelfs een geslaagde sitdown te creëren in de grote tent, waarbij het hele publiek op en neer deinst in een speculatie moment. Ondanks zijn lichtelijk vervelende arrogantie (hij kan maar niet van zijn borstspieren afblijven) weet Grennan een zeer vermakelijke show neer te zetten. Een jongen om in de gaten te houden.
Iemand die al lang zijn sporen heeft verdiend is Sophie Ellis Baxtor, de bijna vergeten superster achter de tijdloze klassieker Murder on the Dancefloor. En een Dancefloor werd Paaspop, sterker nog: Baxtor schrijft misschien wel het leukste optreden van het hele weekend op haar naam.
In haar prachtige gouden glitterjurk en met haar lieve en mierzoete opmerkingen weet Baxter Paaspop moeiteloos voor zich te winnen. Zonder dat het geregisseerd aanvoelt. Na een paar songs neemt Baxter een strandbal uit het publiek en met een lange aanloop schopt ze hem de zaal in, terwijl ze lachend opmerkt: “Pas op dat je geen schoen in je oog krijgt”.
Met haar interactie met het publiek springt de Britse boven de andere artiesten uit. Vol enthousiasme vertelt ze dat ze moest opzoeken wat Paaspop is, en dat ze onder de indruk is van het festival. Het is gemeend, en dat brengt Paaspop en Baxter duidelijk nader tot elkaar.
Naast haar eigen hits brengt Baxter ook nummers van iconische artiesten als Abba, Madonna en Cher, waardoor het optreden al helemaal een feest van herkenning wordt. Al met al zorgt Baxter met charme, humor en onmiskenbare talent voor een avond vol glitter en glamour die nog lang in de Paaspop-herinnering zal blijven hangen.
Publiekstrekker in halflege tent
Met afstand de grootste naam van het weekend is die van Editors, die pas na middernacht de grote tent binnen komt wandelen. Veel te laat als je het ons vraagt. Eén deel van Paaspop ligt al op één oor, want halverwege de show is nagenoeg de helft van de tent al leeg. En dat ligt zeker niet aan de performance van Editors, want die is net zoals de show in de AFAS Live van een paar weken terug van een torenhoog niveau, inclusief vlammen (Sugar!), talloze knipperende stroboscopen en een heerlijke greatest hits-set om je vingers bij af te likken.
Zo werd de traditionele opener van het festivalseizoen met een recordaantal bezoekers en vrijwel geen incidenten eentje voor in de geschiedenisboeken. Het is intussen wel de vraag of het festival in Schijndel ondertussen haar plafond heeft bereikt. Zo op het eerste gezicht lijkt er geen ruimte meer voor uitbreiding van het terrein, maar met Paaspop weet je het nooit. Zoals ze immers zelf altijd aangeven: ‘Big things are happening’.